Ιωάννης Δεσποτόπουλος
(7/1/1903 – 1/10/1992)
Γεννήθηκε το
1903 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, αλλά σύντομα η οικογένειά του περνά απέναντι
στη Χίο, όπου μεγαλώνει και τελειώνει το σχολείο. Το 1921 εγγράφεται στην
Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, στη συνέχεια όμως φεύγει για τη Βαϊμάρη, όπου
εγγράφεται στη σχολή του Bauhaus. Τελικά θα αποφοιτήσει το 1927 από την
Αρχιτεκτονική σχολή του Ανόβερου, ενώ διατηρεί στενή σχέση με τη σχολή του
Bauhaus. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1930.
Το 1943 εκλέγεται καθηγητής της Ειδικής Κτηριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, από όπου απολύεται το 1946 λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Το διάστημα 1947-1961 εγκαθίσταται στη Σουηδία (προσκεκλημένος του κρατικού σουηδικού ιδρύματος «SVENEKA INSTITUTET», όπου ασκεί ελεύθερο επάγγελμα και διδάσκει ως έκτακτος καθηγητής στα πολυτεχνεία της Στοκχόλμης και του Γκέτεμποργκ και στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα. Το 1959 παίρνει το Α’ βραβείο στον πολεοδομικό διαγωνισμό ιδεών για το Πνευματικό Κέντρο της Αθήνας. Το 1961 επιστρέφει στην Ελλάδα και επαναδιορίζεται ως καθηγητής στο ΕΜΠ. Το 1968 συνταξιοδοτείται από το ΕΜΠ. Μετακαλείται στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης ως καθηγητής στην Έδρα Κτηριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων αλλά παραιτείται και επιστρέφει στην Αθήνα. Το 1974 υποβάλλει υποψηφιότητα στην Ακαδημία Αθηνών χωρίς επιτυχία και το 1992 πεθαίνει.
Το 1943 εκλέγεται καθηγητής της Ειδικής Κτηριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, από όπου απολύεται το 1946 λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Το διάστημα 1947-1961 εγκαθίσταται στη Σουηδία (προσκεκλημένος του κρατικού σουηδικού ιδρύματος «SVENEKA INSTITUTET», όπου ασκεί ελεύθερο επάγγελμα και διδάσκει ως έκτακτος καθηγητής στα πολυτεχνεία της Στοκχόλμης και του Γκέτεμποργκ και στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα. Το 1959 παίρνει το Α’ βραβείο στον πολεοδομικό διαγωνισμό ιδεών για το Πνευματικό Κέντρο της Αθήνας. Το 1961 επιστρέφει στην Ελλάδα και επαναδιορίζεται ως καθηγητής στο ΕΜΠ. Το 1968 συνταξιοδοτείται από το ΕΜΠ. Μετακαλείται στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης ως καθηγητής στην Έδρα Κτηριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων αλλά παραιτείται και επιστρέφει στην Αθήνα. Το 1974 υποβάλλει υποψηφιότητα στην Ακαδημία Αθηνών χωρίς επιτυχία και το 1992 πεθαίνει.
Ανάμεσα στα
έργα του συμπεριλαμβάνονται η Μαγαζιώτισσα Χίου, τα Δημοτικά λουτρά Χίου, το
Σανατόριο Σωτηρία στην Αθήνα 1932-35, το Σανατόριο Τρίπολης 1936-40, το
Νοσοκομείο Ασβεστοχωρίου 1937-40, το Κινηματοθέατρο Χίου, το Σχολικό Συγκρότημα
Ακαδημίας Πλάτωνος. Από το μεγάλο προσχέδιο για το Πνευματικό Κέντρο
πραγματοποιήθηκε μόνο κτήριο του Ωδείου Αθηνών (1969-85). Είχε πλούσιο
συγγραφικό έργο, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του παραμένει αδημοσίευτο.
Πρόσφατα, κυκλοφόρησε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ το βιβλίο του «Η
Ιδεολογική Δομή των Πόλεων».
ΠΗΓΗ:
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
VIDEOS:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου